Ook al komt zijn naam niet voor in het programma van dit tango concert, toch is zijn invloed op de nu uitgevoerde tangomuziek niet weg te denken: Astor Piazzolla (1921-1992) groeide op met de bandoneon, maar ook met klassieke muziek. Na een periode in New York kwam hij terug in Buenos Aires, en werd een geliefde bandoneonspeler in tango orkesten. Vanaf 1954 woonde hij in Parijs, o.a. om bij Nadia Boulanger klassieke compositie te studeren. Zij vroeg hem tijdens de lessen een keer om iets te spelen van de tangomuziek die hij op zijn bandoneon had gespeeld in Argentinië. Toen ze dat hoorde zei ze: “Je klassieke stukken zijn goed geschreven, maar de ware Piazzolla is hier. Laat hem nooit in de steek.” Dat was de aanleiding voor Astor Piazzolla om zijn geheel eigen klassieke tangomuziek te ontwikkelen, de “Tango nuevo”, zoals hij het zelf noemde: een versmelting van de drie genres die hem na aan het hart lagen: tango, jazz en klassiek. Piazzolla vergrootte de ritmische en harmonische complexiteit van de muziek in deze nieuwe tango’s, die niet meer waren om op te dansen, maar om naar te luisteren. Veel luisterplezier bij het programma van deze tango avond. ‘Primavera’ voor bandoneon, strijkkwartet, contrabas, klarinet en piano Tango movements voor bandoneon, strijkkwartet, contrabas en piano ‘Manifesto’ voor bandoneon, strijkkwartet, contrabas en piano ‘Como el Agua’ voor cello en bandoneon ‘To Fred’ voor bandoneon solo ‘Universe’ voor bandoneon, klarinet, strijkkwartet en contrabas